ទស្សនៈជុំវិញការរំឭកគុណថ្ងៃ៧ មករា
ដោយ គឹមពៅ
2010-01-07
ថ្ងៃ៧ មករា ឆ្នាំ១៩៧៩ បានក្លាយជាប្រធានបទសំខាន់នៃការប្រទាញប្រទង់ទស្សនៈរវាងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ដោយក្រុមមន្ត្រីអ្នកកាន់អំណាចជំរុញឲ្យមានការដឹងគុណថ្ងៃ៧ មករា និងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរខ្លះចាត់ទុកថា ថ្ងៃ៧ មករា ជាថ្ងៃវៀតណាមឈ្លានពាន។
នៅពេលដែលនិយាយអំពីថ្ងៃ៧ មករា មានមនុស្សជាច្រើនបានគេចចេញពីការសម្ភាសរបស់អ្នកយកព័ត៌មាននៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ដោយប្រាប់ថា មិនហ៊ាននិយាយខ្លាចជាប់គុក ឫខ្លាចគេរករឿង ៖ «អត់ហ៊ានទេ ខ្លាចគេរករឿង»។
ការញញើតញញើមរបស់ក្រុមអ្នកបញ្ចេញមតិមិនគាំទ្រចំពោះការដឹងគុណថ្ងៃ៧ មករា បានធ្វើឡើងនៅក្រោយពេលដែលប្រមុខរដ្ឋាភិបាលបានហៅក្រុមអ្នកជំទាស់ក្នុងការគោរពថ្ងៃ៧ មករា ថាជាសត្វ។
សុន្ទរកថារបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដែលធ្វើឡើងប៉ុន្មានថ្ងៃជាប់គ្នាមុនថ្ងៃ៧ មករា ដែលជាខួបលើកទី៣១ នៃថ្ងៃដួលរលំរបបខ្មែរក្រហម លោក ហ៊ុន សែន បានរំឭកឡើងវិញអំពីការឈឺចាប់នៅក្នុងរបបនោះ។
លោក ហ៊ុន សែន បានថ្លែងដូច្នេះ ៖ «អ្នកដែលធ្លាប់អាពតវាស់ដីឲ្យរែក ក៏ក្លាយទៅជាអ្នកប្រឆាំង៧ មករា អ៊ីចឹងទេ នេះបើនិយាយតាមមួយបែប វាមិនមែនជាមនុស្ស។ សត្វគង់ដឹងថា នេះមេរបស់វាដែរ! អ៊ីចឹងទេបើនិយាយទៅអានេះអន់ជាងសត្វទៅទៀតៗ»។
លោកបានបន្តទៅទៀតដោយថ្លែងថា អ្នកដែលមិនគោរពថ្ងៃនោះនឹងចុះនរក៩២ជាន់ ៖ «ប៉ុន្តែសម្រាប់៧ មករា អត់បានយកនរណាធ្វើជាសត្រូវទាំងអស់។ ៧ មករា ជារបស់ប្រជាជនកម្ពុជា។ ៧ មករា គឺជារបស់ជាតិកម្ពុជាទាំងមូល អត់ធ្វើសត្រូវជាមួយនរណាទេ តែសូមកុំឲ្យគេប្រឆាំងនឹង ៧ មករា ដែរ! ព្រះប្រោសមិនរស់ទេ ចុះនរក១៨ជាន់ មានអា៩២ជាន់ទៀតឥឡូវនេះ»។
ជាមួយគ្នានេះ មេឃុំបាធាយ ខេត្តកំពង់ចាមវិញ បានបន្ថែមថា ថ្ងៃនោះវាមានសារសំខាន់សម្រាប់រូបលោក ៖ «អ្វីដែលប្រជាជនខ្មែរបានរួចរស់មានជីវិតមក ហ្នឹងគឺយើងចងចាំក្នុងស្មារតីរបស់យើងជានិច្ច»។
បើទោះបីជាលោកនាយរដ្ឋមន្ត្រីនិងអ្នកមានទំនោរខាងបក្សប្រជាជន សុទ្ធតែអះអាងថា ថ្ងៃ៧ មករា ជាថ្ងៃប្រវត្តិសាស្ត្រនិងជាថ្ងៃដែលត្រូវពលរដ្ឋខ្មែរដឹងគុណ ប៉ុន្តែអ្នកធ្លាប់រស់នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហមនេះដែរ ហើយបានចេញទៅរស់នៅប្រទេសបារាំងវិញ លោក សុធន ថ្លែងថា គេមិនគួរបង្ខំឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរឲ្យគោរពថ្ងៃនោះគ្រប់គ្នាឡើយ ហើយបើចង់គោរពគួរតែគោរពតែមន្ត្រីគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាគោរពតែគ្នាឯងបានហើយ។ លោកចាត់ទុកថា ថ្ងៃ៧ មករា គ្រាន់តែជាព្រឹត្តិការណ៍នៃថ្ងៃផ្លាស់ប្តូរសង្គមខ្មែរពីរបបមួយទៅរបបមួយប៉ុណ្ណោះ។
លោក សុធន ពន្យល់អំពីរបត់នយោបាយស៊ីជម្រៅថា បញ្ហាខ្មែរក្រហមមិនមែនកើតដោយសារតែខ្មែរចង់សម្លាប់ខ្មែរនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញវាបានកើតឡើងដោយសារតែនយោបាយរបស់ប្រទេសកុម្មុយនីស្តជិតខាង ហើយវាក៏បង្កឲ្យមានរបបប្រល័យពូជសាសន៍មកលើពលរដ្ឋខ្មែរ ដែលអ្នកដឹកនាំខ្មែរមិនគួរយករឿងនេះមកឈ្លោះគ្នាមិនចេះចប់មកដល់បច្ចុប្បន្ន។
លោក សុធន មានប្រសាសន៍ដូច្នេះ ៖ «យើងពិចារណាមើល៍! សព្វថ្ងៃហ្នឹងនៅស្រុកខ្មែរជិះឡានឡែនគ្រូស៊័រ លុយរាប់រយលានដុល្លារយកទៅលាក់នៅបរទេស មានលុយចាយសព្វគ្រប់ហ្នឹង គឺមិនមែនមានដោយសារ ៧ មករា ១៩៧៩ ហ្នឹងទេ គឺដោយសារតែសន្ធិសញ្ញាទីក្រុងប៉ារីស ហើយមានការចរចាគ្នាមហាអំណាចនៃលោកកុម្មុយនីស្តវារលាយបាត់ទៅ បានបញ្ចប់សង្រ្គាមនៅស្រុកខ្មែរ ហើយរហូតដល់មានលុយចាយសព្វថ្ងៃហ្នឹង។ ដូច្នេះខ្ញុំគ្រាន់តែមានមតិថា ល្មមឈប់ចងគំនុំគុំកួនគ្នារវាងខ្មែរគ្នាឯង»។
សមាជិកព្រឹទ្ធសភានិងជាប្រធានមូលនិធិសម្តេចសឺន សាន គឺលោក សឺន សូប៊ែរ្តិ៍ មានប្រសាសន៍ទទួលស្គាល់នៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយរបស់លោកនៅថ្ងៃដដែលនេះថា ថ្ងៃ៧ មករា ១៩៧៩ សម្រាប់លោក គឺជាថ្ងៃដែលបានត្រួសត្រាយឲ្យមានសមិទ្ធផលរបស់ឥណ្ឌូចិនបារាំង វិលទៅរកឥណ្ឌូចិនវៀតណាមវិញ។ លោកបន្តទៀតដោយបន់ស្រន់ថា ការភ័យខ្លាចរបស់លោក ក៏ដូចជាប្រជាជនខ្មែរចំពោះវត្តមានរបស់វៀតណាមនៅលើគ្រប់ផែនការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុទាំងអស់នៅកម្ពុជានិងមិនមែនជាការពិតទេ។
លោក កាន់ វីរៈ មកពីគណបក្សអំណាចរាស្ត្រវិញ ដែលអះអាងថា ថ្ងៃ៧ មករា ៣០ឆ្នាំមុននោះ ជាថ្ងៃវៀតណាមឈ្លានពានកម្ពុជា ហើយដែលលោកចោទថា ដោយសារថ្ងៃនោះហើយ បាននាំឲ្យមានលំហូរចូលនៃជនអន្តោប្រវេសន៍វៀតណាមដ៏ច្រើននៅកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន។
លោក កាន់ វីរៈ បានបន្ថែមថា ៖ «ខ្ញុំយល់ថា ប្រជាជនទាំងអស់ដែលមិនបោះឆ្នោតឲ្យគណបក្សប្រជាជនក្រៅពីសន្លឹកឆ្នោត៣លាន៤សែនរបស់គណបក្សប្រជាជនហ្នឹង គឺគាត់ពុំពេញចិត្ត ៧ មករា ព្រោះគាត់យល់ថា ៧ មករា គឺជាថ្ងៃដែលយួនឈ្លានពាន ៧ មករា គឺជាថ្ងៃដែលនាំឲ្យមានអំពើពុករលួយ ៧ មករា គឺជាថ្ងៃដែលនាំឲ្យមានអំពើអយុត្តិធម៌ហួសហេតុរបស់ស្ថាប័នតុលាការសព្វថ្ងៃហ្នឹង ហើយ៧ មករា គឺជាថ្ងៃដែលធ្វើឲ្យវៀតណាមសព្វថ្ងៃនេះ សឹងតែក្លាយទៅជាម្ចាស់ប្រទេស(កម្ពុជា)ទៅហើយ»។
ជុំវិញភាពចម្រូងចម្រាស់ទាំងអស់នេះ សុខា អាយុជាង២០ឆ្នាំ អ្នកលក់ទឹកអំពៅចល័តនៅតាមដងផ្លូវវិញ បាននិយាយថា គេមិនបានខ្វាយខ្វល់អំពីថ្ងៃ៧ មករា នោះទេ។ សុខា ឲ្យដឹងថា នោះជាថ្ងៃបុណ្យ ប៉ុន្តែដោយសារតែជីវភាពយ៉ាប់យ៉ឺន សុខា មិនចាប់អារម្មណ៍ឡើយ ៖ «ជាប់មមាញឹកក្នុងការលក់ដូរ»។
ការមិនចាប់អារម្មណ៍អំពីថ្ងៃ៧ មករា មិនមែនមានតែសុខា មួយទេ យុវជនវ័យក្មេងជាច្រើននាក់ទៀត ក៏មិនចាប់អារម្មណ៍អំពីរឿងនេះដែរ ៖ «អត់មានអីត្រូវខ្វល់ សម័យឥឡូវម្នាក់ៗគិតពីអនាគតផ្ទាល់ខ្លួន»។
ខ្លះបាននិយាយថា រឿងនោះស្ថិតក្នុងអតីតកាល៣០ឆ្នាំមកហើយដែលគេមិនធ្លាប់ស្គាល់ ហើយខ្លះទៀតថា ពួកគេកំពុងតែគិតអំពីបញ្ហាការងារនិងរៀនសូត្រនៅពេលបច្ចុប្បន្ន ៖ «ថ្ងៃ ៧ មករា គេគួរតែប្រារព្ធធ្វើឡើងមែន ក៏ប៉ុន្តែមិនសូវជាចាប់អារម្មណ៍ នេះជាអតីតកាលដែលកន្លងផុតទៅហើយ»។
អ្នករស់នៅខេត្តតាកែវម្នាក់ទៀត ដែលកំពុងរុញរទេះនៅតាមដងផ្លូវ បានថ្លែងថា លោកទទួលស្គាល់ថា ថ្ងៃ៧ មករា បានរំដោះលោកឲ្យរស់មានជីវិត ប៉ុន្តែមកដល់ពេលនេះ ៣០ឆ្នាំក្រោយមក លោកយល់ថា ល្មមគ្រប់គ្រាន់ចំពោះការរំឭកនោះហើយ។ លោកថា មនុស្សជាច្រើននាក់ណាស់ដែលកំពុងរស់នៅដោយលំបាកលំបិន ប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាមិនចេះចប់ ដូចជាការបាត់បង់ដីធ្លីស្រែចម្ការជាដើម។
អ្នករស់នៅខេត្តតាកែវដែលមិនបញ្ចេញឈ្មោះ ឲ្យដឹងដូច្នេះ ៖ «ថ្ងៃ ៧ មករា គាត់ជាអ្នករំដោះក៏ពិតមែន ក៏ប៉ុន្តែក្រោយពេលរំដោះហើយ ការដឹកនាំវាខុសពីទស្សនៈរបស់ប្រជាជន ខុសពីគោលបំណងដែលប្រជាជនចង់បាន។ ជាក់ស្ដែងដូចសព្វថ្ងៃអ៊ីចឹង គាត់ដឹកនាំមិនឲ្យប្រជាជនស្លាប់ដោយអត់បាយ ប៉ុន្តែធាតុពិតអ្នកធំ អ្នកមានអំណាចយកដីពីប្រជាជន ហើយអ្នកជាប់គុកប្រជាជន ហើយប្រជាជនអត់ដឹងអីសោះ គាត់ទៅធ្វើការតវ៉ាបែរជាចាប់គាត់ដាក់គុក»។
នៅថ្ងៃទី៧ មករា នេះ គណបក្សប្រជាជនបានប្រារព្ធពិធីអបអរដឹងគុណថ្ងៃ៧ មករា នៅទីស្នាក់ការគណបក្សក្នុងក្រុងភ្នំពេញនិងនៅកន្លែងផ្សេងទៀត។ ស្របពេលនឹងថ្ងៃនោះដែរ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានព្រមានស្វែងរកចាប់ខ្លួនចំពោះអ្នកដើរបាចខិត្តប័ណ្ណរិះគន់ចំពោះថ្ងៃ៧ មករានេះ៕
No comments:
Post a Comment